Ik had ooit een verloskundige, aan wie ik in een vroeg stadium van de zwangerschap vragen stelde over bevallen met pijnbestrijding. Ik wilde al mijn opties openhouden.
‘We coachen je er tegen die tijd wel doorheen hoor, ‘zei ze, ‘we zorgen dat je in je kracht staat.’

Dreigement
Mijn uitgangspunt is dat iedereen de beste intenties heeft, ook vrouwen die mij in mijn kracht willen zetten als ik de voorkeur geef aan een ruggenprik tijdens een bevalling, dus ik deed mijn best niet geïrriteerd te reageren.
‘Dat geloof ik graag’, zei ik, ‘maar ik geef de voorkeur aan de mogelijkheid van pijnbestrijding.’

Ik ben vóór ecologisch verantwoord en alles, maar er zijn grenzen aan de hoeveelheid natuurlijk die ik kan verdragen.
‘Dan kunnen wij je bevalling niet begeleiden,’ zei ze, met een ondertoon die het midden hield tussen een dreigement en het onderdrukken van een gepikeerd ego. ‘Dan moeten we je overdragen aan het ziekenhuis.’
Fine with me.

Neurodiversiteit
Voor zover ik ooit positieve associaties heb gehad met de term ‘in je kracht zetten’ waren die voorgoed verdwenen.
Groot was dan ook mijn schrik toen ik vorige week voor een artikel in een dagblad iets over autisme mocht vertellen, en de journalist in een conceptversie aangaf dat het netwerk neurodiversiteit van mijn werkgever ernaar streeft mensen met autisme ‘in hun kracht te zetten.’

‘Je zou me er heel blij mee maken als je die term vervangt,’ schreef ik, hoewel het geen quote van mij was en ik er dus niets over te zeggen had.

In de definitieve versie van het stuk worden vooral mijn wat kneuzige kanten belicht, maar daar kan ik mee leven. Ze heeft de gewraakte passage aangepast en het is een mooi artikel geworden.

Aanpassing
Wat blijft knagen is dat een gerenommeerd journalist uit vrije wil met zo’n term op de proppen komt. Speurwerk verricht. Blijkt dat mijn werkgever dit zelf op een website heeft staan.
Au.
Ik moet snel in gesprek met HR, en ze door een tekstuele aanpassing coachen.