Een tijd terug schreef ik over het volgen van je hart, toen we een keuken kochten bij een zelfstandig ondernemer die niet aan voorwaarden met ‘kleine lettertjes’ deed. Misschien had mijn hart een offday. Met die keuken hebben we zoveel gezeik dat de lijst van niet nagekomen beloftes en niet passende onderdelen in normaal lettertype minstens twee A4-tjes beslaat.

Trauma’s
Woensdag komt opnieuw iemand een poging wagen om van de keuken een werkend en compleet geheel te maken. Ook komt er die dag eindelijk iemand een kastje installeren bij de haard, die al ruim twee maanden geleden geplaatst is en nog niet werkt. En de kitter komt.

Dat is mooi, want dan kunnen de mannen elkaar vermaken bij de koffiepauze. Ik wil, hoe aardig de meesten van hen ook zijn, geen dagelijks commentaar meer leveren op het weer of verhalen aanhoren over dramatisch verlopen klussen. Of over jeugdtrauma’s en dikke exen. En van onderstaand soort gesprekken heb ik ook genoeg.

Yab Yum
X en Y (die van de dikke ex-vrouw) staan te roken in de tuin.
Ik denk aan de sigarettenpeuken die ik elke middag uit de tuin en van de stoep pluk en forceer een glimlach op mijn gezicht.
‘Gaat het goed, mannen?’
X: ‘We wachten even op Z.’
Ik: ‘Ik weet ook niet waar hij is, hij is al een tijdje weg.’
Y: ‘Hij is naar Yab Yum.’
Ha. Ha. Ha. Naar Yab Yum. Wat een lol jongens. Ik kom niet meer bij.

Y kijkt ondertussen nauwlettend of ik dat shockerend vind, zodat hij zich daar met X over kan verkneukelen.

Maar mijn shock betreft vooral het belabberde niveau van deze grap, die in de verste verte niet grappig is. En hoeveel jaar is die tent eigenlijk al dicht? Waarom moet ik dit soort gesprekken voeren en sigarettenpeuken oprapen?
Oh ja, omdat we ons huis wilden verbouwen. En ze maken er iets moois van.

Vragen
Ik heb meerdere keren overwogen de keukenondernemer op social media met modder te besmeuren, maar de pacifist in mij gelooft niet in wraak. En we wachten nog steeds op wat onderdelen, dus ik neem liever geen risico.

Het zijn luxeproblemen, ik weet het. Mijn leven is er vol van. Ik kan me het hoofd breken over de slechte aftersales van sommige bedrijven. En waarom bellen mensen niet terug als ze beloven terug te bellen?
Er zijn ook dagen dat ik me afvraag waarom we een fysiek lichaam hebben gekregen. En waarom we met ziekte en verval te maken krijgen.
Maar op sommige vragen krijg je gewoon geen antwoord.

Zandbad
Als iedereen ons huis na weer zo’n enerverende dag heeft verlaten nemen de mussen tevreden een zandbadje in de door mij opgeschoonde border. Ze malen niet om aftersales, verbroken beloftes en de aardse cyclus van het leven. Kan ik nog wat van leren.