Bubbel

Ik loop na het avondeten met mijn dochter de deur uit. De zon schijnt, het is aangenaam warm buiten. We hebben een grijper mee en een plastic zak voor het zwerfafval dat we van plan zijn op te rapen in de buurt.

Bosjes
Ik woon hier nog niet lang genoeg om me af te vragen wat de buren daarvan vinden, en mijn dochter heeft nog niet de leeftijd om zich voor haar moeder te schamen.
En ik heb me voorgenomen om vaker bij te dragen aan een schonere, betere wereld.
Een druppel op de gloeiende plaat zijn.

Tevreden met mijzelf pak ik blikjes en flarden plastic op. Mijn dochter speurt enthousiast in de bosjes naar zwerfies.

Awkward
Dan passeren we het huis van een collega.
Ik vraag me onwillekeurig af wat hij zal denken als hij mij ziet.
Zou hij het stom vinden? Raar?
Ongepast? Wereldvreemd?
Misschien leef ik wel een bubbel. Een bubbel waarin het normaal is op troep op te ruimen. En daardoor loop ik nu vrijwillig op straat het risico raar gevonden te worden door collega’s uit een andere bubbel.

Ineens voelt het afval rapen wat awkward, om met de woorden van mijn dochter te spreken.

We vinden drie Antaflu-wikkels. Een leeg pakje sigaretten. Nog meer blikjes. De grijper raapt alles op.

Hardnekkig
Ik wil me niet awkward voelen als ik iets doe waar ik achter sta.
Never explain yourself, to anyone. Een prachtig streven. Een kunst die ik nog onvoldoende versta.
Schaamte is diep ingebakken en even hardnekkig als zwerfvuil. Het verdwijnt niet, hoe vaak ik ook tegen mezelf zeg dat schaamte nergens voor nodig is, en er voor de zoveelste keer afscheid van neem.

Hup, de zak in ermee.

Inefficiënt
Alles wat we geraapt hebben gaat thuis in de vuilnisbak.
Ongesorteerd. Dat geeft te denken. Had ik het plastic apart moeten houden? Had ik mijn vondsten moeten registeren in de daartoe uitgevonden app?
Was dit wel zinvol?
Ik vind mijzelf een hoogst inefficiënte druppel.

Maar ik heb nog meer motto’s om naar te leven, die ik gelukkig wat beter beheers. Focus op het positieve, bijvoorbeeld.
Ik loop na het avondeten met mijn dochter de deur uit. De zon schijnt, het is aangenaam warm buiten.

Posted in

Cindy Doff

3 reacties

  1. Dick Verboom op 5 augustus 2019 om 2:09 pm

    Zelfkennis !
    Prima verwoord.
    Sommigen leven in de fatale bubbel van onverschilligheid. Akward is tegen die stroom in.

  2. Cas Renooij (@CasRenooij) op 6 augustus 2019 om 10:13 am

    Echt awkward is zwerfafval zien maar laten liggen. Nog meer awkward is je eigen buurt laten vervuilen. Ik zeg goed bezig !

  3. Zwerfvuilambassadeurs op 6 augustus 2019 om 12:54 pm

    Vele met jou die de druppel op de gloeiende plaat zijn. Ga zo door! Wij doen mee

Laat een reactie achter