Ik werd aan mijn voet geopereerd, en moest gedwongen een paar weken rust houden. Het zou een pijnlijk herstel worden, zo was het vooruitzicht, maar ik bekeek het van de zonnige kant. ‘Ik zie het als een mini-retraite’, zei ik tegen een collega.

Eindelijk even geen werk- en huizenstress. Ongestoord overdag mediteren, de woonbladen lezen die ik had verzameld ter inspiratie voor het nieuwe huis, ontspannen leren voor een wat onhandig gepland examen in de week na de operatie. De afgelopen maanden waren druk geweest, ik was toe aan rust.

Vegeteren
Vijf dagen zijn verstreken sinds de operatie. Ik begin mijn bedenkingen te krijgen bij deze kleine sabbatical. Ik klaag niet, want je kijkt een gegeven rustmoment niet in de bek, maar wat is dit voor retraite, waar ik in houding alleen kan kiezen tussen zitten met gestrekt been of op mijn rechterzij liggen? En de huiskamer, waar ik overdag op een stukje bank lig te vegeteren, is niet bepaald het epicentrum van rust.

Kaal huis
Ik heb geprobeerd te ontspannen, heus. Ik heb de woonbladen gelezen. Na vijf huizen met zachtroze en groene muren en zwart-stalen openslaande tuindeuren voor de industriële look – niet omdat dat nu in is, echt niet, gewoon omdat de bewoners erg van zachtroze en groen houden – had ik het wel een beetje gezien. Ik wil in mijn nieuwe huis geen kale peertjes met quasi-nonchalant opgerolde snoeren boven de eettafel. Of messing, fluweel, draadstalen bijzettafeltjes en ‘de kleur van specerijen’, want ik heb van dat alles een overdosis tot mij genomen.

Gelukkig ben ik voorlopig niet in staat in woonwinkels rond te slenteren. Tegen de tijd dat ik dat weer kan is mijn weerstand hopelijk gezakt. Anders wordt het een heel kaal huis, dat nieuwe huis van ons.

Ochtendzon
Het hoogtepunt van creatief copywriten over wonen was een stukje over de aanbouw van een serre. Om in te ontbijten of te genieten van een goede kop koffie – dit waarschijnlijk voor wie een serre overweegt maar nog niet goed weet wat je daar dan moet doen. Over je daar grondig vervelen met een pijnlijke voet werd niet gerept.
Ik citeer: ‘Ligt de serre op het oosten dan profiteer je vooral van de ochtendzon, op het westen van de avondzon; dit laatste is vooral bijzonder als je vrij uitzicht hebt op de zonsondergang.’
Ik nam deze inzichten gretig tot mij.

Boek
Het opwekkende was dat het met de ontlezing in dit land blijkbaar wel meevalt, want iedereen had een rustige hoek met een vintage leeslamp (bij voorkeur via Marktplaats of de kringloopwinkel verkregen) en een stijlvolle stoel van merk X of Y, ‘waar je fijn een boek kunt lezen.’

Ik wil ook een rustige hoek, waar ik in elke houding die ik verkies een boek kan lezen.
Ik word hier uitstekend verzorgd. Maar mijn volgende retraite boek ik waarschijnlijk toch liever in Spanje, in plaats van in de logeerkamer tussen de verhuisdozen.