Een blog bijhouden over de combinatie ondernemen en een baan, en over de hobbels die ik daarbij tegenkom, dat was mijn voornemen. En hobbels kom ik genoeg tegen, van wortel-etende collega’s tot aan boodschappenkeuzestress. Maar of die nou echt allemaal iets met startend ondernemerschap te maken hebben… mijn blog is uit koers geraakt.

Ter inspiratie
Een jaar geleden vond ik het idee om te bloggen heel eng. En ik dacht, toen ik er in november eindelijk mee begon, dat al die schrijfsels ergens over moesten gaan. Schrijven doet men in dienst van een lezer, voor een doelgroep, ‘ter leringh ende vermaeck’, of anders toch op z’n minst ter inspiratie. De lezer moest er iets aan hebben.
En mijn blog was uiteraard functioneel, want ondersteunend aan het ondernemerschap. Misschien zou het zelfs wel een klant opleveren.

Al die mooie voornemens ten spijt: het gaat over laptoptassen en gemiste treinen. Over autisme. Over zonnebrandcrème. Over zoeken, twijfelen en drempels overgaan. Over van alles en niks dus.
Dat levert wel lezers, maar geen klanten op. Ik heb er ook weinig functioneels in kunnen ontdekken.
Een rode draad trouwens ook niet echt. Behalve dan dat ik me er, nu de schroom overwonnen is, kostelijk mee vermaak.

Levensgeluk
Als ik in opdracht schrijf is het uiteraard een heel ander verhaal, en dan gaat het wel ergens over. En ook dan maakt schrijven me blij. Ik schreef onder meer een gastblog, voor de website De Happy Freelancer, over in deeltijd zzp-en. En ik schrijf, vertaal en redigeer teksten over geluk voor Action for Happiness. Het is geen toeval dat het woord ‘happy’ hier vaak voorkomt.
Toegegeven, boodschappen doen draagt niet enorm bij aan mijn levensgeluk. Maar erover schrijven wel.

Ik ga voort op de ingeslagen weg. Ik zal de inleidende tekst van mijn blogpagina binnenkort aanpassen. De lezer weet dan wat hij kan verwachten: een blog over ondernemen en over onderzoeken, en over van alles en niks. For entertainment purposes only.