Rond 5 december, een publiek geheim
Schrijf ik mijn stukken graag op rijm
En zoals het hoort bij een sinterklaasgedicht
Ben ik voor een terugblik gezwicht

18 oktober vorig jaar
Zette ik mijn eerste blog hier klaar
Ik vertelde het nog niet aan anderen
Maar dat zou snel veranderen

Spannend was het, dat geef ik toe
Een groentje was ik, in het online leven
Maar gelukkig is het niet bij de eerste gebleven
En ik ben het schrijven nog niet moe

Alles kwam voorbij in mijn monoloog
Of het nou verdrietig was of fijn
Worstelingen, groot en klein
Muizenissen,
Hindernissen,
Of hoe ik soms mijzelf bedroog.

Reacties kreeg ik, positief
En steeds meer mensen lazen mee
De complimenten waren reuzelief
Ik wist mij gesteund voor twee

Soms vraag ik me af: wat bezielt me,
Is het niet een beetje tè,
Alles open en bloot te delen,
Zou dat niemand gaan vervelen?
Maar schrijven kan ik toch niet laten
Dat had ik al heel jong in de gaten

En sja, ik geef het ruiterlijk toe
Van mijn gedachten word ook ik wel eens moe
Meerdere rijmschema’s in een gedicht, kan dat wel?
En het metrum loopt voor geen meter
Dit moet eigenlijk beter
Maar gelukkig, wat mildheid meldt zich snel

En kijk ik er met liefde naar
Dan glimlach ik en ik verklaar,
(en ja, ik stop dit rijmen heel erg gauw
Want anders wordt het echt te flauw)
Bloggen zal ik ook het komend jaar.