‘Wat een mooie slanke benen’, zei mijn moeder, wijzend naar de kleurplaat van mijn dochter. Mijn dochter viel stil en bekeek de tekening nog eens goed.

Net was de kleurplaat nog een wereld aan mogelijkheden, en was zij druk met een kleur kiezen voor een broek. Nu was het ineens een popje met ‘mooie slanke benen’. Slank staat blijkbaar gelijk aan mooi, zei die nieuwe blik van mijn dochter, slank is het waard om opgemerkt te worden. En er bestaat dan blijkbaar ook zoiets als benen die niet slank en dus niet mooi zijn.
Dat concept was zich nu, voor mijn ogen, aan het nestelen in het hoofd van mijn dochter van zeven. Wat jammer, dacht ik.

Boter op mijn hoofd
Misschien komt het omdat ik tijd over had als tijdelijke zzo-er (zelfstandige zonder opdrachten), maar ik bleef er de dagen erna aan denken. En ik bleef het jammer vinden.
Ik weet dat het niet te voorkomen is dat dit beeld zich aan mijn dochter opdringt. Is het niet haar oma met deze terloopse opmerking, of haar grote zus die regelmatig de platte gespierde buik van mijn jongste roemt, dan zijn het de vlogs die ze volgt, de series die ze kijkt, reclames die ze ziet.
De boodschap is alomtegenwoordig: mooi zijn staat gelijk aan succesvol zijn. Mooi en slank zijn dien je na te streven.

Ik heb geen boter op mijn hoofd, ik maak ongetwijfeld ook opmerkingen die onbedoeld aan dat beeld bijdragen. En ik wijt de boulimia die ik zelf als puber had ook niet aan opmerkingen van mijn moeder. Maar ik hoop toch eetproblemen bij mijn dochter te voorkomen, en van een onhaalbaar schoonheidsideaal geen obsessie te maken.

Issues
Of dat zin heeft? De tijd zal het leren. Mijn moeder gaf even later af op mensen die volgens haar oppervlakkig zijn en veel om uiterlijkheden geven. ‘Dat het om uiterlijk draait krijg je vaak van jongs af aan al mee,’ zei ik, ‘bijvoorbeeld met een opmerking over mooie slanke benen op een kleurplaat.’ Directe en duidelijke feedback geven aan mijn moeder is niet mijn sterkste kant – ik weet het. Maar mijn moeder keek naar de tekening, en naar haar kleindochter, en viel even stil.

Ik maak me geen illusies, ik heb ook blinde vlekken in mijn stijl van opvoeden. Ik zou in ieder geval mijn feedback-vaardigheden kunnen verbeteren. En issues zal mijn dochter later toch wel hebben, hoezeer ik ook mijn best doe ze te voorkomen.
Schoonheid is geen garantie voor gelukkig zijn. Slanke benen ook niet. Een moeder die haar best doet helaas ook niet. Maar ik blijf het evengoed doen.