Pil

Mijn moeder lag onverwacht in het ziekenhuis, en toen ik voor mijn dagelijkse bezoekje langskwam vroeg ik haar of de nacht goed was verlopen.‘Dat weet ik eigenlijk niet zeker,’ zei mijn moeder. OndertoonDus vroeg ik het aan de verpleegkundige die kort daarna met kloeke tred de kamer kwam binnengebeend. ‘Dat zouden we natuurlijk gewoon aan mevrouw…

Lees meer

Falafel

Ik ga kennismaken op mijn nieuwe werkplek. Daar start ik pas 1 februari officieel, maar ik mag alvast een kijkje nemen en mijn collega’s de hand schudden. Verheugd ga ik op pad. Tijdig, natuurlijk, want voor zoiets wil je niet te laat komen, dus ben ik een uur te vroeg in de buurt. Ik weet…

Lees meer

Verduren

Ik lig in de stoel bij de orthodontist, voor controle. Aan de cryptische opmerkingen van de orthodontist, die bij zo’n gelegenheid kort in mijn mond kijkt en tegen de assistente iets zegt als: ‘Boven tien, onder 1, 2 en 6’ en dan weer wegwandelt, ben ik inmiddels gewend. Maar de assistente heeft vandaag ook zin…

Lees meer

Libre albedrio

We keken een Deense serie, en tegelijkertijd was ik in een whatsappgesprek verwikkeld. Ik raakte geïrriteerd, want ik kan geen Deens en ben van ondertiteling afhankelijk. Ik moest dus wel naar de TV kijken om de aflevering te volgen. Maar ik wilde niet stoppen met mijn appgesprek. Mokkend verdeelde ik mijn aandacht ietwat koortsachtig tussen…

Lees meer

Fitgirl

Bij een tekort aan intrinsieke motivatie en een overschot aan kilo’s besloot ik een nieuwe weg in te slaan, en die motivatie te kopen. Of eigenlijk besloot mijn vrouw dat, en ik moest mee. Maar op de ochtend dat we samen naar de eerste les met onze personal trainer zouden gaan haakte ze af, en…

Lees meer

Roedelleider

‘Ik wil ook een hond. Maar ik mag het echt niet,’ zegt een klasgenoot zuchtend tegen mijn dochter. Ze zijn in haar kamer, ik sta op het punt binnen te lopen.‘Je moet gewoon net zo lang blijven zeuren tot het wel mag,’ zegt mijn dochter, ‘dat heeft bij mij uiteindelijk ook gewerkt.’ OntvoerdOeps. Ik beschouw…

Lees meer

Haas

‘Wie zich niet ergert maar verwondert, wordt geen tachtig maar honderd.’ Ik doe beide met verve, tegen wil en dank, en hoe oud je daarmee wordt weet ik niet. Misschien nog wel ouder dan als je slechts voor eentje kiest.Al is verwonderen bij mij vaak een eufemisme voor ergeren, dus ik speel vals. Weekdagelijks‘Verwondering’ voel ik…

Lees meer

Groet

In een ver sportief verleden maakte ik kennis met het fenomeen dat hardlopers elkaar onderweg groeten. Met een knikje, een kort opgestoken hand vanaf de pols, soms een amechtig ‘hi’. Zie ons eens hardlopen in de wereld van de niet-hardlopers, jij en ik, wij delen iets bijzonders dat zij niet delen, en dat erkennen wij…

Lees meer

Dons deel twee

Ik schreef een jaar geleden een blog (Dons) over een ietwat onzinnig plastic label, dat ik aan de winterjassen van de ANWB aantrof. Na wat contact over en weer met een uiterst vriendelijke helpdeskmedewerker, die er ook het nut niet van inzag, bleef uitsluitsel over de door mij gevraagde afschaffing uit. Dus waagde ik mij…

Lees meer

Tennis

‘Kijk ze eens zitten, die lieve meiden en stoere jongens,’ zei een juf bij het afscheid van de oudste leerlingen van de basisschool van mijn dochter. Ik vond dat een beetje sneu voor de lieve jongens en de stoere meiden, maar misschien ben ik overgevoelig voor rolbevestigende stereotyperingen, en het was net in de tijd…

Lees meer